Het hart van Strijen: Gezelligheid en gemak
De ‘Huiskamer van Strijen’ biedt een warme en gezellige omgeving
Het centrum van Strijen, met de charmante Kerkstraat en Boompjestraat, is een bijzonder leuke bestemming voor winkelend publiek en bezoekers die willen genieten van de lokale sfeer.
De ‘Huiskamer van Strijen’ biedt een warme en gezellige omgeving met een divers aanbod aan winkels en horecagelegenheden. Regelmatig worden er evenementen georganiseerd, zoals markten en seizoensgebonden activiteiten, die extra levendigheid brengen.
Dankzij het openbare Wi-Fi-netwerk, de prachtige ‘hanging baskets’ en het autovrije winkelgebied, wordt een bezoek aan het centrum van Strijen een aangename en ontspannen ervaring.
Geschiedenis
Strijen is de oudste gemeente van de Hoeksche Waard. Van 1167 tot 1459 maakte Strijen deel uit van de Heerlijkheid Strijen en Putten, waarna het uiteindelijk als Strijensche Waard werd opgenomen in de Zuid-Hollandse Waard. De naam Strijen is afgeleid van de gelijknamige rivier, die in de Middeleeuwen een belangrijke handelsroute vormde tussen de grote rivieren de Schelde, Maas en Rijn.
In de Middeleeuwen was Strijen een welvarende gemeenschap. Verschillende archeologische vondsten uit deze periode worden permanent tentoongesteld in het moderne gemeentehuis aan het Waleplein en in museum Het Land van Strijen aan de Kerkstraat.
De bouw van de Grote of Sint Lambertuskerk begon al in de 13e eeuw. Het huidige kerkgebouw aan de Kerkstraat dateert uit de 16e eeuw en verving eerdere constructies. De Sint-Elisabethsvloed van 1421 had grote invloed op de regio, waarbij het Hollandsch Diep ontstond en Brabant en Holland werden gescheiden. Strijen bevond zich plotseling op een eiland, de polder Oudeland van Strijen. Ondanks deze natuurramp bleef Strijen zijn vooraanstaande positie behouden, hoewel het in 1731 in particuliere handen kwam van ambachtsheer Mattheus Lestevenon.
Strijen kende ook andere tegenslagen, zoals in 1410 toen het dorp door een brand, aangestoken door inwoners van Dordrecht, werd verwoest. Een andere grote brand in 1759 vernietigde meer dan honderd huizen in het dorpscentrum. De watersnoodramp van 1953 veroorzaakte opnieuw grote schade; polders liepen onder en vee verdronk in de stallen. In Nieuwendijk, Schuring, Strijensas, Mookhoek, Schenkeldijk en Puttershoek zijn nog steeds houten noodwoningen te zien, die na de ramp door Scandinavië als hulp werden geschonken. Binnen twee maanden na de ramp werden de dijken hersteld en de polders drooggelegd, en het herstel van de vele vernielde of beschadigde boerderijen, woningen en andere gebouwen volgde snel daarna.
