Nieuw-Beijerland is een aantrekkelijke bestemming voor iedereen.
Het winkelgebied rond de Kerkstraat ondergaat een grondige vernieuwing, waardoor het aantrekkelijker en veiliger wordt voor bezoekers. Met bredere trottoirs, nieuwe parkeerplaatsen en meer groen, wordt de omgeving niet alleen praktischer, maar ook mooier. De aanplant van nieuwe bomen zorgt voor verkoeling op warme dagen en draagt bij aan een prettige winkelervaring. Het diverse aanbod aan winkels, waaronder een supermarkt, groenteboer, maatgemaakte herenschoenenzaak, bloemenwinkel, fietsenzaak en juwelier, maakt dit dorp een aantrekkelijke bestemming voor iedereen.
Geschiedenis
Nieuw-Beijerland werd in 1582 gesticht als een voorstraatdorp na de voltooide bedijking van de polders Nieuw-Beijerland en Nieuw-Piershil. Het dorp, gelegen in de noordoostelijke hoek van de gelijknamige polder, werd planmatig aangelegd met drie straten die parallel aan de dijk lopen en drie straten die daar haaks op staan.
Rond 1700, kort na het ontstaan van de polder, werd de eerste molen van Nieuw-Beijerland gebouwd. In 1703 verrees de molen Windlust, die tegenwoordig bekendstaat als De Swaen. Deze molen fungeerde in de achttiende eeuw als dwangmolen, wat inhield dat de inwoners verplicht waren om hun graan hier te laten malen. Zowel deze molen als de hervormde kerk zijn tegenwoordig rijksmonumenten.
De Hervormde Kerk van Nieuw-Beijerland, gelegen in het hart van het oude dorp, werd volgens notulen uit 1884-1902 voor het eerst gebouwd in 1603. De bouwkosten werden destijds bijeengebracht door “verzochte liefdegaven”. Omdat het oorspronkelijke kerkgebouw in zeer slechte staat verkeerde, werden rond 1820 plannen gemaakt voor de bouw van een nieuw kerkgebouw, wat uiteindelijk in 1826 werd gerealiseerd. Op 17 december 1826 werd de kerk ingewijd. Het uiterlijk van de kerk is sindsdien nauwelijks veranderd. De consistorie, oorspronkelijk van bescheiden omvang, werd in 1953 afgebroken en vernieuwd, en nog verder vergroot in 1974 en 2011. De kerk heeft zowel van binnen als van buiten een sober karakter. Binnen valt het op dat er slechts één bank met een luifel aanwezig is, in tegenstelling tot kerken in andere dorpen, waar deftige banken nog herinneren aan de verschillende standen.
Ooit was het interieur van de kerk waarschijnlijk anders, mogelijk versierd met wapen- of rouwborden van de familie Van Wassenhoven. In de loop der jaren is het interieur echter aanzienlijk veranderd. Aanvankelijk stonden er na de bouw stoelen, maar deze werden al snel vervangen door banken. Tegen de buitenmuren, aan weerszijden van de preekstoel, kwamen twee dubbele banken voor de notabelen van de gemeente. De banken tegen de muren hadden fraaie luifels, ondersteund door slanke zuiltjes. De bank tegen de zuidgevel had eveneens een luifel.
